Komercyjne laboratoria diagnostyczne proponują testy markera CA-125, który jest obecny w krwiobiegu chorych na raka jajnika, ale również w przypadku wielu stanów niezłośliwych. Poziom markera CA-125 może się utrzymywać na niskim poziomie pomimo wysokiego stadium zaawansowania nowotworu. Dodatkowo, czas półtrwania tego białka we krwi jest wielokrotnie dłuższy od czasu półtrwania zmienionych transkryptomicznie płytek krwi. Oznacza to, że chora może mieć wysoki poziom CA-125, pomimo że choroba przeszła w fazę remisji. Co więcej, podwyższony poziom CA-125 oraz wyniki obrazowania radiologicznego mogą poprzedzać objawy nawrotu, ale nie wykrywają bezpośrednio minimalnej choroby resztkowej ani rozwoju chemiooporności, które stanowią poważne zagrożenie dla pacjentki. Opracowana w GUMed metoda opiera się na hipotezie, że progresja nowotworowa ma odzwierciedlenie w zmianie pojedynczych wariantów splicingowych RNA w płytkach i/lub tkankach, co przekłada się na globalną zmianę ekspresji, obejmującą całe ścieżki sygnalizacyjne.