Szybko zmieniające się realia oraz zapotrzebowanie na nowe rozwiązania przyczyniają się do tworzenia nowych platform, które mają za zadanie tworzenie kreatywnych, innowacyjnych rozwiązań. Przykładem tego typu działań mogą być platformy crowdsourcing-owe.
Crowdsourcing to połączenia dwóch słów: crowd (z ang. tłum) oraz outsourcing (z ang. zlecenie wykonania usług na zewnątrz) to działanie, które stało się popularne już kilka lat temu w formie konkursów na najlepsze rozwiązania, szczególne popularne były w zachodniej Europie, między innymi ze względu na różnorodność zgłaszanych projektów.
Twórcą pojęcia crowdsouringu jest Jeff Howe, który w 2006 roku użył tego terminu w magazynie „Wired”, definiując crowdsourcing jako aktywności przedsiębiorstwa do nieokreślonej, szerokiej grupy internautów w formie otwartego zaproszenia jak również jako sposób na wyznaczenie nowego celu wykorzystania zewnętrznego kapitału ludzkiego, odmiennego od outsourcingu. Definicja ta został zaktualizowana i doprecyzowana przez Daren C. Brabham – jako cyfrowy i rozproszony model produkcji lub rozwiązywania problemów przez internautów, realizujący konkretne cele organizatora (przedsiębiorstwa, rządu czy jednostki).
Jednak crowdsourcing ma swoje korzenie znacznie wcześniej, doskonałym przykładem może być zastosowanie crowdsourcingu przez Napoleona Bonaparte, który zmagał się z dostarczaniem świeżego jedzenia dla armii. Ogłosił otwarty konkurs na nowe formy przechowywania żywności na froncie. Zwyciężył wówczas pomysł konserwy, za który twórca uzyskał nagrodę 12 000 franków.
Działania, które mogą być podejmowane w ramach współczesnego owdsourcingu można podzielić na różne grupy poczynając od zadań prostych tzw. microtasks – mikrozadania, stosowane do rozpoznawania obiektów, sprawdzania wyrazów, porządkowania baz danych, oznaczania obiektów na mapie, robienia zdjęć, tłumaczeń, zgłaszania problemów czy digitalizacji danych. Drugą grupą są zadania złożone – macrotasks – makrozadania wykorzystywane do rozwiązywanie problemów empirycznych i naukowych, wprowadzania innowacji, analityki danych, prognostyki. Trzecia grupa to zadania twórcze – creative crowdsourcing pomocne przy tworzeniu nowych produktów, usług, marek, ideacji i brainstormingu.
Obecnie, kiedy informacje są łatwo dostępne a technologie stale się rozwijają, crowdsourcing staje się popularnym narzędziem w dziedzinie badań i rozwoju. Przedsiębiorstwa i organizacje sięgają coraz częściej do pomocy społeczności, z jednej strony, aby zdobyć nowe pomysły a z drugiej, aby pozyskać rozwiązania problemów i zrealizować innowacyjne projekty.
Jednym z przykładów może być platforma Zooniverse, która angażuje społeczność w analizę danych naukowych. Narzędzie to umożliwia badaczom skupienie się na bardziej skomplikowanych zadaniach, podczas gdy społeczność przeprowadza pierwszy etap analizy.
Więcej informacji o crowdsoursing-u w badaniach i rozwoju w kolejnych wpisach.