Efektywna realizacji projektów badawczo-rozwojowych ze względu na jej wieloaspektową naturę wymaga kompleksowego planowania i kontroli realizacji działań. Aby skutecznie zarządzać projektami oraz zrozumiale komunikować się z partnerami zaangażowanymi w proces komercjalizacji warto używać wszelkich narzędzi, które mogą usprawnić te procesy. Niewątpliwie do rozwiązań, bez których trudno jest wyobrazić sobie prace innowatorów należy Technology Readiness Level (TRL) – uniwersalne narzędzie służące do oceny poziomu gotowości technologicznej. Pierwotnie miało ono służyć jedynie projektom kosmicznym i wojskowym, jednak ze względu na łatwość stosowania i uniwersalny charakter zdobyło popularność w wielu branżach, w tym również wśród projektów medycznych.
Termin Technology Readiness Level po raz pierwszy pojawił się w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku jako odpowiedź na potrzebę precyzyjnego określania gotowości technologicznej krytycznych projektów bądź jego kluczowych elementów. Twórcą rozwiązania jest Stan Sadin, inżynier NASA który pierwotnie zaproponował definicję obejmującą siedem poziomów, określających stopień zaawansowania technologicznego badanego rozwiązania. W kolejnych latach narzędzie stało się powszechnie stosowanym rozwiązaniem w NASA co doprowadziło do jego formalnego zdefiniowania w 1989 roku. W kolejnych latach za sprawą John C. Mankinsa Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej rozszerzyła skalę do dziewięciu poziomów uzupełniając jej opisy dostosowując do zidentyfikowanych potrzeb realizowanych projektów. W krótkim czasie narzędzie zostało zaimplementowane na potrzeby funkcjonowania Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA- European Space Agency). Kamieniem milowym w popularyzacji rozwiązania było zalecenie Komisji Europejskiej do stosowania Poziomów Gotowości Technologicznej w projektach badawczych i naukowych. Następnie wraz z uruchomieniem programu Horyzont 2020 metoda weszła na stałe do nomenklatury programów innowacyjnych finansowanych przez Unię Europejską, w tym również polskich takich jak działania realizowane w ramach Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.
Każdy z dziewięciu poziomów skali TRL w sposób opisowy określa na jakim etapie rozwoju znajduje się badany wynalazek lub projekt. Najwcześniejszy etap dojrzałości technologicznej określany jest jako TRL 1, który odpowiada etapowi pracy koncepcyjnej nad wynalazkiem (projektem). Najwyższy poziom gotowości technologicznej odpowiada TRL 9 o którym możemy mówić kiedy wszelkie prace rozwojowe zostały zakończone przez co dane rozwiązanie jest gotowe do rozpoczęcia produkcji przemysłowej. Partnerzy procesów komercjalizacji tacy jak firmy farmaceutyczne, producenci urządzeń medycznych, fundusze inwestycyjne i inne podmioty oczekują rozwiązań na możliwie najwyższym poziomie gotowości technologicznej. Wynika to z konieczności umiejętnego zarządzania ryzykiem w projekcie stąd wynalazki zaawansowane, których działanie zostało potwierdzone są bardziej atrakcyjne, gdyż dalszy ich rozwój nie jest obarczony wystąpieniem większego ryzyka biznesowego.
Źródło: www.siecotwartychinnowacji.pl
Wykorzystanie Technology Readiness level umożliwia jednolite i spójne spojrzenie na kwestie dotyczące zaawansowania technologicznego badanego rozwiązania a co za tym pomaga w ocenie stopnia jego gotowości do wdrożenia na rynek. Obecnie skala TRL stała się uniwersalnym narzędziem ułatwiającym komunikację pomiędzy naukowcami z całego świata zwiększając wzajemne zrozumienie co jest niezwykle istotne z punktu widzenia efektywności pracy zespołów interdyscyplinarnych. Rozwiązanie zaproponowane przez NASA jest fundamentalnym narzędziem stosowanym także powszechnie w biznesie. Stopień jej spopularyzowania wśród innowatorów można porównać do powszechności stosowania języka angielskiego w komunikacji międzyludzkiej. Znajomość poziomów gotowości technologicznej jest obowiązkowa dla każdego naukowca zainteresowanego komercjalizacją opracowanych wynalazków.
Zalety stosowania skali Technology Readiness Level
- Ułatwia wspólne zrozumienie statusu technologii wszystkim osobom zaangażowanych w realizację innowacyjnego projektu
- Umożliwia efektywne zarządzanie ryzykiem poprzez poprawną ocenę stopnia gotowości technologicznej badanego rozwiązania
- Stanowi podstawę podejmowania decyzji dotyczących finansowania technologii w kontekście jej dalszego rozwoju
- Łatwość stosowania – nie wymaga specjalistycznej wiedzy
Wykorzystując TRL w zarządzaniu projektami medycznymi należy mieć świadomość, iż rozwiązanie to oprócz oczywistych korzyści płynących z jego stosowania posiada również określone mankamenty. Jednym z najgłośniej wybrzmiewających argumentów podnoszonych przez krytyków metody jest teza, iż dojrzałość technologiczna wynalazku nie jest tożsama z jego możliwością komercjalizacji. Ponadto w specyficznych sytuacjach dojrzały produkt może mieć mniejszą gotowość do komercjalizacji niż rozwiązanie o niższym stopniu dojrzałości. Dlatego należy postrzegać TRL jako jedno z co najmniej kilku narzędzi wykorzystywanym do zarządzania postępem prac badawczo-rozwojowych lub procesem komercjalizacji.
Zapraszamy Państwa do kontaktu z naszymi ekspertami w celu poprawnej identyfikacji poziomu gotowości technologicznej.